Fikir yorgun kalp firari olunca
Bir kararda duramadım neyleyim
Kacak gonlu hep yarali bulunca
Daha fazla kiramadim neyleyim

Ne yana donsem goruyorum hile
Guvenemem artik kadere bile
Bu gonlumu baska bir gonul ile
Bir eyleyip karamadim neyleyim

Bagirsam duyulmaz cikmiyor sesim
Gun gectikcede kalmadi hevesim
Menzil uzakti yetmedi nefesim
Cok istedim varamadim neyleyim

Felek maşasini almis eline
Her dagi gidiyor daha derine
Dertte misafir edince evine
Mutluluga ugramadim neyleyim

Azrail onumu kesince kinle
Sormak istedim derdin ne benimle
Celladina asik bir teslimiyetle
Dilim sustu soramadim neyleyim

Mehmet’im dermani nedir bilmedim
Mutlulugu bilenlerden dinledim
Zordu, nazliydi, uzakti ogrendim
Bende gidip aramadim neyleyim... MEHMET BÜLENT TOTOŞ

Gönül Dostuma CEVABEN

Sevda hançeri kanattı bağrımı
Bir bez bulup saramadım neyleyim
Dosta derman olan sohbet mührümü
Öz sayfama vuramadım neyleyim

Nasıl tarif etsem ben bu sızıyı
Öyle bil, kurda vermişler kuzuyu
Çok uğraştım silem ben bu yazıyı
Muradıma eremedim neyleyim

Seçemedim karasını-akını
Çekem dedim çekemedim yükünü
Yirmi yıldır suladığım ekini
Bir harmana seremedim neyleyim..

Diyar diyar geziyor garip kişi
Düşündüm de anlamadım bu işi
Gündüzki gerçeği,geceki düşü
Hayır bulup yoramadım neyleyim

Ölümlü yollara bende çok vardım
Evvelki akşam Azraili gördüm
Kalan ömrümü zekat diye serdim
İstemedi, Veremedim neyleyim

Umut’um gerekmez kamil’e tarif
Söze mana verir elbette arif
Çoğusu kaba der demezler zarif
Rol yurdunda duramadım neyleyim...Umut ŞAHİN