Kızıl Dudaklı Şiirler - Şiir Ağacı...
Eflatun bir tan vakti
Gözlerinin içinden çaylar içiyorduk Ağaca şiir bağlıyordun En güzel yaprağını kopardın yeşil denizin Saçlarıma safir ekledin Ve gözler gece oldu Yıldızlar kadar zamansız zamanlarda Işıklar vururdu çehreme Bugün İstanbul’du gözlerim Aylardan beyaz Mevsimlerden kızıldı... Şiir kadar gözlerimin güzel olmasını isterdim Ve içimde gökkuşaklarının kopmasını Bir kez daha gülmek isterdim Acının öldüğünü hayal ederek.. Kağıtlar uçuşurdu şiir ağacında Elleri, dalları kelimelerden yapılma Tüm vapurlara el sallayan saçlarıyla En güzel o olurdu kanımca Keskin bir yaz kokusu çıkardı karşıma Martılar severdi türkü söylemeyi kayalarda Simidin türküsünü.. Bağrı yanık boğazlarında Boynumda bir hışırtı işitilirdi o zaman Keskin bir damar vurur kanardı duygular... Ve denizde kalmış bir çift kadeh Gölgesi eksik göz arkasında Son çırpışını hatırlarım denizde Ve ağlamaklı gözlerim Biz güneşli havalarda acı yağmuru yağdıran adamları sevdik... Bilemedik En son yaş da döküldüğünde Dudağımda çay kokusu gözlerimde ufuk çizgileri... Şiir ağacını okşardım yine zamanın zaman olmadığı zamanda Saçlarımla bütünleşirdi dallar Öpmeyi severdim çamurumsu tadında kabuğunu Çıkıp geldin denizin çarşafından Ellerime değsen yanacak gibiyim İbrahim gibi Ama uzatmadım... Yalanları sevmezdim... Dilimde olan son iki kelam gibi... Bayım kusura bak da Sizi sevesim gelmiyor içimden... E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... ) |
Biri insanın çok istediği şeyi elde edememesi, diğeri de etmesidir.
........................................................George Bernard Shaw..
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM... ................................ Saygı ve selamlar..