Gerçek olan şu ki, insanların her eğlemi hep seslidir. Bunun en önemlisini ve ilgincini de doğarken yaşarız. Yok öylşe etliye- sütlüye karışmadan yaşamak. Yaşam tabiatı gereği seslidir, bu da aynısıyla insana intikal eder, aynen baştaki şiirinize yazdıklarım gibi. Zaten hepimiz de ses getiren , ses çıkaran, varlıklar olarak yaratıldık. İnsan yaşamı, atom yapısı gibi dinamiktir. Çünkü yaşam süreci sınırlıdır. Asırlar boyu uzunlukta yaşam süreci de olsa bir nokta da işlevi biter. O nedenle uzantısında olabildiğince çok işlev görmek, insanın dinamik yapsının bir gereğidir. Sessizlik bir dağa, bir ormana, olası vadilere yakışır, normal karşılanır da, insana yakışmaz, onun dinamik yapısına uymaz.
Duygu ve ilhamlarımız gereği, serimizi kaplayan hüzünlerle, sessizce çekip gitmek istediğimiz anlar hep olur. Ama arkamızda bıraktığımız herşeyin iyi - kötü; az-çok, mutlaka bıraktığı bir ses kalır. Bu da yine insan tabiatının dinamik yapısının gerğidir.

Edebi değeri olan bu şiirinizi de beğeni ile okudum dost şairim.
Çokça esenlik ve mutluluk dileklerile selaladım sizi. Kemal Polat

kempol tarafından 12/15/2014 6:42:09 PM zamanında düzenlenmiştir.