KUYU
Senelerce suya hasret
Garip bir kuyuya düştüm Dışardaki kara rağmen İçerde alevlerdeyim Yağmur arıyor bedenim Kuyuya akıp girecek, Vücudum ateşte iken Tuzlu su ile sönecek. Gürler gök, ağlarcasına Değer yanağıma damla Akıtır yaşını sema, Dolar kuyum, tuzlu suyla… Bir halat sarkar aşağı Vakit tırmanma vaktidir Ateşlerden kurtulularak Selamete çıkmak gerek Yakalıyorum halatı Fırtına sarsıyor beni Kâh aşağı, kâh yukarı Sallanıyorum kuyuda. Kuyu doluyor yağmurla Tutunuyorum halatla Halat savuruyor beni, Bir ileri iki geri Niyahet fırtına dindi Söndürdü su ateşimi Bekliyorum, elde halat, Sersefil, ve çaresizce, Kuyunun içerisinde.. |
Cikamazsin kuyudan
Olamazsin misr-i sehrine hukumdar