GURBET ÇOCUKLARINA...Hüzünlenmez mi, bildin gurbet tanımaz dayın, Arkadaşlar uzakta gönülden sohbet eksik, Yüreğin sızlamaz mı, “çiziktaş” hasret payın! İlk gördüğün mahalle, sokaklar sesler kesik!... Okul arkadaşların,vedâlaştığın anlar, İçine korku düşüp- yollarda doğan tanlar, Eşyâlar korkuyorlar, çöpe bırakılanlar! Aldığın ilk eldiven, seni seyreden camlar… Eski ayakkabılar nerdedir bilir misin ? “Gel artık, geriye dön” deseler giyer misin ? Kısalmış kollarıyla kazağı çeker misin ? Okul sıralarından terini siler misin ?... Kaç yer değiştin bilmem, Trabzon’u sevdin mi ? Gözlerin gözlüğünle, insanını sevdin mi ? Binbeşyüz kilometre yolculuğu yerdin mi ? Hoş geldin İzmirli kız, gurbet evlâtlarımız… Büyüyünce unutma!... her sokak: Vatanımız. kadiryeter Kadir Yeter. 12.12.2014 CUMÂ. TRABZON. |
Vatan sınırları içerisinde görev icabı gurbette doğan büyüyen çok insanımız var.
Onlar açısından bakınca şiiriniz yüreklere su serpiyor.
Lakin, Yurt dışında yaşayan gurbetçilerimiz açısından bakınca durum çok vahim.
Türk insanının misafirperverliğiyle, insanlığıyla, başka milletlerin misafirperliğini ve insanlığını karşılaştırmak mümkün değil.
Bundan dolayı Yurt dışında yaşayan diyemiyorum, çünkü yaşamak mecburiyetinde kalan insanlarımızın çocuklarımızın durumunu varın siz bir düşünün. Onların haletiruhiye lerini bir düşünün.düşünmeklede anlamak biraz zor ama, yine hiç düşünmemekten daha iyidir.
Affınıza ve samimiyetinize sığınarak yorumumu biraz uzattım ağabeyim.bağışlayınız.
Allah sonumuzu hayreylesin. Tanrı Türkü korusun ve yüceltsin.
Kutluyor Selam sayğı ve hürmetlerimi sunuyorum.