beni benden alan...
her yanıma sensizlik çökerken
sokak lambasında sırtım bakarım, gökyüzünün karamış yüzüne tek bir yıldızın ışığı düşer bahtı kara yüreğe sen o’musun yoksa ötelerden sevdasını çıkınlayıp bana sunan hasret sancılarıma derman olan söyle, sen misin yoksa beni benden alan?! ney ahenginde savrulan sesin sevdalar bahçesine düşürürken beni buz kesmiş sol yanımda dikensiz gül dalına konmuş bülbül’ümün neşesi düşer unuturum geçmişin ahuzarlarını başlar hayatım seninle yeniden!.. kaderin ağı örerken bizi yarınların muştusunda kelebekleri kovarken yanımdan o söylediğin şarkılarda dört mevsim baharım oldun sen ela gözlüm!.. saman alevi olmasın düşlerimiz bir ömrün sıcaklığında taptaze kalsın katmer katmer tutuşsun sevdamızın meşalesi alev alev yansın ocağımızda hiç sönmeden ve ben bir bayram sabahı ansızın düşeyim yanıbaşına!.. |
bir ömrün sıcaklığında
taptaze kalsın
katmer katmer tutuşsun
sevdamızın meşalesi alev alev
yansın ocağımızda
hiç sönmeden
ve ben bir bayram sabahı
ansızın
düşeyim yanıbaşına!..
finale bayıldım...inşallah gönlünüze göre olsun herşey...çok güzeldi şiiriniz tebrikler...saygı ve sevgiyle kalın...