şehre

herkes yakışıyor şimdi
işportacı delikanlılar
tuzu kuru tüccarlar
öğrenciler dilenciler ve yalancılar

şehre bir ben yakışmıyorum

çünkü sensiz bir şehrin toprağında
ayak izim öksüz
yollarımda gün ışığı mahzun
seninle ıslandığım yağmurlar ferahlıktan
yoksun yağıyor





SEN

artık yoksun ya

şimdi bana geç kalma ihtimalin de yok

sen şimdi yoksun ya yüreğimin veda hüzünleri de yok

sen şimdi yoksun ya

gece uykusuzluklarım da yok

sen yoksun ya gecelerim de

sabahları sana uyanışlarım da yok

uykularımı bölüp sana günaydın deme zorunlu’luklarım da yok

sen aç’ken

yediğim ekmeğin

boğazım’da düğümlenme olasılığı da yok

sen yoksun ya

güne; aksam ol baskılarım da yok

geleceğim yolun sonunda

bana bakan gözlerin yok ya

yolda oyalanan

dolmuş şoför’üne edecek küfürüm de yok

sen artık yoksun ya

senin için yaşama nedenlerim de yok

sen yoksun ya

uğrunda ölümü göze alışlarım da yok

sen yoksun ya

benim hiç birşeyim yok

sen artık yoksun ya

senden sonra

kendimi kandırmaktan başka yaptığım hiç birşey yok

sen şimdi yoksun ya

aslında varsın da