bazen ...güneş yorgun bir ihtiyarın ısıtırken kemiklerini yiğidin dörtnala geçer küheylan gençliği, dizilirse boğazına umut mevsiminin acı meyvesi sırtına bile vurmaz sevdik bir simanın elleri. bırakır giderler sonra yanarken için için yüzünü gölgesine dönüp sevdiklerin, kiminin avucunu kaşındırırken kârın kiminin gözüne sürmedir karanlığın. iki gün yüzün gülsün hemen sebep sorarlar bir başına ağlasan dönüp yüzüne bakmazlar, kalbine devrim diye aldığın canlar hele bir ters düş de gör ,içten darbe yaparlar. hangi yol iniş ise oraya akarlar su gibi yolunda yokuş görsün kaçar dizlerinin ilmiği, ayağına takılsa feleğin ince ipi bende düşerim deyip bırakırlar elini. |
satıraralarında ince ince ilmik ilmik işlenmiş asil bir sitem
ellerimizi yar başında bırakanlara şiiri kendime çok yakın hissettim
olmadı be kardeşim gece gece yine yüreğimden vefasızlar geçti
velhasıl şiirdi beğendim yüreğiniz zeval görmesin..