Hadi Uyan *
Mehtaplı bir gecede
sitemkâr bir çocuğun, İki cümlesiydi yazılan iki dudak arasına Yahya Kemal’den hazzıyle harâb idim edanın hâlâ mütehayyilim sedânın. Sen, azgın mağaralarda boynu bükük biten çiçek yine yalnızlığın kıskacında kıvranırken tenim her gün biraz daha yaşlanıyorum öfkeden tuhaf şey... meğer bir tebessümün yetermiş, kalbimi talana bitmeyen bir hikâye oldu aşkımız, o sahil meyhanesinde ne güzel, şiirlerle büyüttüğüm mor sümbülleri koklamak ama sensiz yapamadım gülüm, hayat notasız şarkılarla doldurdu şu ömrümün karnesini boşuna değilmiş, mısralarımda her gün biraz daha sana yaklaştığım. Biz miydik bir zamanlar orda burda hadi uyan bir plak koy o eski gramofonumuza Münir Nurettin’i Zeki Müren’i dinle yalancıktan seviyorum seni de yeniden günaydın de yaşama şu mavili masalar limanında Yeniden günaydın de. Nuri Dağdelen 4/12/2014 |
Canlılık vermiş kelimelere.
Heyecanlar bitmesin.
Emeğinize sağlık.
Kutlarım.
Selamlar...