Mil çekildi gözlere sanki bakar kör olduk.
Film izlerken bu halde bir girdapta kaybolduk.
Dili umursamadık uyruğu hiçe saydık.
Milli devrim diyerek hepten teselli bulduk.

Mahkemede davalar yıllar yılı sürerken.
İdam cezasına son müebbet çıktı erken.
Alacaklı borçlusuyla aceleden barıştı.
Hırsızlık davası bitti hukukta devrim derken.

Maden ocaklarında helal ekmek davası.
Metrelerce inince nemli bir küf havası.
Patronlar zirvedeki tahtlara kurulmuşlar.
Halkçı devrim ülkemizde çalar barak havası.

Nezaketten eser yok dil adeta bir kalas.
Meramını anlatma sorulara artık pas.
Kelle, paça, çapulcu hep bakara makara.
Ahlaki devrim vardır artık tutulmasın yas.

Yalancı nutuk atar hep gözleri kapalı.
Sanır ki bizim millet duble yollar yapılı.
Zam yağmuru ceplerde bırakmadı beş kuruş.
Cepken devrim geçirdi İskarpinler tokalı.

Yalancı siyasete dini alet ettiler.
Hak, hukuk arayanı tekmeleyip ittiler.
Ev ev dolaştı bunlar kömür, makarna verdi.
Türban,cami dediler hep kandırıp gittiler...

Şaklabanlar dizerken ağa -paşaya övgü.
Garibanlara kaldı yanan yüreğe dövgü.
Yüreklerde devrim var isyan edemese de.
Yenilip yutulmuyor acımasızca sövgü...


Emine Balı Oğuz.