Kime sırtımı dönsem her zaman darbe yedim
Dostum dediğim yürek hemen en başı çekti
Halbuki ben onlardan hiç bir şey istemedim
Buna rağmen gönülde ihanet ipi pekti.



Ağlayanın yanında dururken isteyerek
Omuzumu uzattım rahat ağlasın diye
İçi ferahlayınca o kaçtı pis diyerek
İyi niyetli olmak yakışmaz mı kimseye.



Külü tutsam elimle yangınımı söndürüp
Kıymetli zannederek gözü kalır milletin
Elimden almak ister dolapları döndürüp
Kurtuluş yolu kalmaz bulaşan bu illetin.



Ne kadar yıkasam da dostluğu göz yaşımla
Temizlenmiyor artık lekeleri çıkmıyor
Hala umut tükenmez girdiğim son yaşımla
Arar durur sürekli neden bilmem bıkmıyor.



Tecrübe yaşta değil çekilen derde eşmiş
Kulağa küpe diye takılmalıymış onlar
Çekilen bu acılar yüreği mille deşmiş
Artık bu son diyerek çalıyor şimdi çanlar.


Ayvazım DENİZ