KURUYAN GÜLLER
Coşkun akan deli seller günü gelir durulur
Sabırla bekleyen kullar en sonunda yorulur Mazluma zulum edenden elbet hesap sorulur ~Baharda kuruyan güller kara kışta dirilir ~Cananına hasret giden ahirette sarılır Adım adım yol alırsan bir gün menzil görülür Azimle yontulan taşla aşk çemberi örülür Hatır gönül bilmeyenler can evinden sürülür ~Baharda kuruyan güller kara kışta dirilir ~Cananına hasret giden ahrette sarılır Dağ başını purs bürümüş gün doğunca dağılır Gönüllerde sevgi varsa bir arşına sığılır Bu dünyada ektiklerin öbüründe derilir ~Baharda kuruyan güller kara kışta dirilir ~Cananına hasret giden ahirette sarılır Turnaların kanadında selam saldım o yare Yandı gönül sahralarda yürek soldu avare Çatladı dallarım koptu beden yasta biçare ~Baharda kuruyan güller kara kışta dirilir ~ Cananına hasret giden ahirette sarılır Nafize |