Vatan
Eğildiğim baki değildir asla çeliktir benim bedenim
Dilim keskinse sanmayın sarhoşum kımızdır içtiğim Bin yıldır at üstündeyim bu at başı Vatan da benim Ülkümden vazgeçersem eğer parçalansın bedenim Tek zaafım şu kahrolası olmaz olası hümanistliğim İçimde bitip tükenmeyen ateştir insana olan sevgim Yedim bin kez sırtımdan hançeri ondan da vazgeçtim Kalmayın kusura ben insanı bir Vatanımı bin sevdim Bilirim kıttır anlayışım söz konusu Vatanım olunca Deliririm hak verin öz yurdumda itilip parya olunca Bölücülük serbest olmuş ben faşistim bayrak açınca Ölüm Uykusudur yatılan geçecek iş işten uyanınca Hümanist dediysek bir yere kadar taşlar yerli yerine Hoyratım dik konuşur dik bakarım hainlerin yüzüne Gönlümde dizeler namluda hazır mermim iyi biline Şehit kanıyla sulanan Vatan toprağına göz dikene |