Duman
Seni o ilk gördüğüm anda
Tatlı bir huzur sardı içimi Koyamadım adını Önemi de yoktu zaten Yetmişti o heyecanı yaşamak Farklıydım farklıydın Öyle de olmalıydın Öyle istedim öyle düşledim Usanmıştım sıradanlıklardan Usanmıştım yalancı yüzlerden Yalancı bakış yapmacık gülüşlerden Olmayacak şeylerdi düşlediğim Ben gözlerinden girip kalbine inen Bir nefeslik duman olmak istemiştim İçine çek istedim Sanki ilk nefes-inmişim gibi Lanetliyim lakin kahretsin Ben sevmek için yaratılmışım Sevilmek için değil Ben ağlamak için yaratılmışım Gülmek hakkım değil Ben ben var ya ben Var ile yok arasıyım işte anla Varlığım da bir yokluğum da Hatta ramak var yok olmama Tutsana elimi katsana beni Katsana varlığına Var olurum belki tekrar Senin yanın da |