Med - Cezir’Ne yana dönsem siyah, sessiz, bitkin ve ırak Nisyana hüküm giymiş bir yanılgıdır hayat Eteklerinde gazel başında kavak yeli Vuruldukça kıyılar med cezirlerle heyhat Savurur tüm kumları zamanın hoyrat eli Hüznün mürekkebiyle dile gelir de kalem Herkes kendince okur müzmin hikayeleri Zerreyi tamir için feryâd eder de âlem Değiştiremez lâkin sunulan vayeleri Çözüldükçe kördüğüm sükûta mail hüsran ’Ağlamak anlamaktır’ âna mülhem gözyaşı Devâsızlığa isyan yakışır mı ey insan Teselli eder elbet müşfik bir mezar taşı .... |
bir mezar taşının gölgesi dahi
kâfidir aslında anlayana
kutluyorum
sevgimle
.