O Uyuz ÇocukYıllar sonra tekrar kapıma gelmiş Küçük bir mazisin yüreğime işleyen Sanki tüm çocukluk aşklarımda Mıcıkcılık yapan o uyuz çocuksun Her gözyaşına kıyamayıp Koşa koşa gelirdim sokağına Binbir çeşit masallarını dinler ve Gülerdim nöbet nöbet gözlerinde Bazen fırtınalarımız dinmezdi bizim Ama unutturacak bir yüreğin vardı Gecelerinin vazgeçilmez rüyaları gibi Saçma ve ilgi çekiciydin sen Bana hiçbir sebep sorma Söyleyemem sanırım şu kalabalıkta Ne kadar acı çeksem de Küsemem bana karşı gelen kadere Bir araba geçerdi korna sesiyle Ben pencereden izlerdim seni Buğu kaplardı tüm camı bazen Silmekten titrerdi ellerim Bazıları der; gecelerde ne bulursun Bilmem! Belki tek buluştuğumuz zaman noktası diye Belki sanki gün hiç bitmeyecekmiş gibi olduğu için Sorarım uçan kuşa dahi Gökyüzü nasıl bir şey diye Öyle şeyler anlatır ki Bir daha aşık olurum her şeye Bana da soracaklar mı acaba? Senin nasıl bir şey olduğunu.. Kalırım ve bir şey söyleyemem Çünkü daha seni tarif edecek söz yok! Burcu Örekçi |