Nişangahım,
Boynuma yüklediğin bu hayatı
çarpık yürüşen ayaklarla yürütürken
İz bırakmaksa niyetin, aşındığım yetmez mi?
Senin olsun aşka dair tüm mucizeler.
Gündüz leyin boşuna kaldırtma, başını izleğinin
Uyurken seyredilemez yıldızlar
Neyi aratırsın boş yere maviliklerde.
Belliydi ilk ana rahmine düştüğüm sene
Çiçekler gülmez ki korku solunurken
Ağırdı, loştu, karanlıktı geceler eziyetinden.
Bir kök ne denli iyileşir kurt düşende
Salkımlar yek persenkse, olgunlaşmaz taneleri.
Hoyrat düşmüşse bedene
Neye yarar mucize alametler
Yağmalandım, talanlandım
Yaşadıkça ağladıkça gördüm, kimlerin elinde.
Bir aşka değer mi bunca eziyet
Doğuşum, gençliğim nem kaldıysa geride
O, ettin sefilliğinden
Bu yüce sevgiye kollarımı açmışken, bekletme
Susuz bırakma sevgi çiçeklerini.
26.01.2014 14.50