MENDİLCİ ÇOCUK
Ayaz var bugün Kütahya’da…
Kaldırımlar acımasız… Tüm soğukluğunu vuruyor ayaklarıma… Sevgi Yolu’nda yürüyorum, Ve bir çocuk görüyorum. Pantolonunun dizleri yırtılmış, Görseniz;biçare hayatından bıkmış. Ufak bir karton sermiş kaldırıma, Üzerinde de üç beş paket mendil… Ağlamaklı bakıyor suratıma, Gözleri yalvarıyor,suskun bir dil… Birkaç adım gidiyorum, Sonra geri dönüyorum, “Kaç para?”diyorum ve bekliyorum. Yüzü gülüyor biçarenin, “Gönlünden ne koparsa…” diyor. Onun yüzü gülüyor, Benim gözüm doluyor. Ben “Ayağım üşüdü.” diye söylenirken, O,yerde bağdaş kurmuş oturuyor. Ve işine devam ediyor, Mendil satıyor, Yürekler yakıyor. MUSTAFA NECDET |
binlerce ana kuzusu bir dilim ekmek için nelere katlanmak
zozunda. Kimbilr bu yavrucağın ne derdi var. Şükürler
olsunki hükümetimiz zordurumda olan bu ailelere şefkat
elini uzattı.Bir nebzede olsa birkaç çocukta olsa sokaklardan kurtuldu.Yüreğine sağlık sevgive saygılarıla...........