HÜSRAN...
O kadar çok şey var ki unutmak istediğim
Gece gündüz zom olup ayıkasım gelmiyor. Ve öyle çok hücrem var uyutmak istediğim Beynimi narkozlayıp uyanasım gelmiyor... Aklımın hamalını sertce vursam duvara Dert düşer mi zihnimden şöyle uzak civara?. Çok hesabı kapatıp hiç bakmadan zarara Gönlümün defterine dokunasım gelmiyor... Bir çarşaf birde tütün sarıp sarıp yakıyor İçimdeki depremler hislerimi yıkıyor. Nice insan bildiğim gözler hakir bakıyor Çiğ süt emmiş diyerek avunasım gelmiyor... Sevgi diye her yere gönlümü sürükledim Damlalara indirip kayığı kürekledim. Ve ben yine hüsranla kalbimi kilitledim Artık örttüm üstümü soyunasım gelmiyor... Ünsüz... |