Kūlfet. ..
Bilmedin başımda ki yığın yığın karları
Al işte çığ altında kaldım ya böyle sensiz. Bundan sonra mahkumum taşımaya sırları Al işte dağ altında kaldım ya böyle sensiz... Şimdi içim acıyor diken diken her yanım Baharın armağanı aynalarda hazanım. Gözlerim hayal dokur batar durur her anım Al işte tığ altında kaldım ya böyle sensiz... Geçip gitmiş vakitler hiç görmedim hızını İnsan soğuk günlerde arıyormuş yazını. Devrilen bir zamanla çekmek varmış sızını Al işte çağ altında kaldım ya böyle sensiz... Anladın mı sevdiğim sevenindir bu külfet Yanması bir zahmetse kūllenmesi çok zahmet. Alıştım çırpınmaya çile bana hep ūlfet Al işte ağ altında kaldım ya böyle sensiz... Ūnsūz. .. |