***** SON BOĞUM *****
Şimdi hazanı yaşıyorken mevsim,
Bu acı, soğukları mı ayrılığın, Sonunu yazmaya çıkmasa da dersim, Sanki bu sancı doğumu ayrılığın. Ümitler bitmesin işte her geçen gün, Boğazıma lokma dizilir her öğün, Sarmaş dolaş seni koklamıştım ya dün, Sanki sözlerin, düğümü ayrılığın. Yok yok istemiyorum artık düşünmek, Bomboş hayallerle, dertler ile eşinmek, Yanmaya, anmaya, aşka yok üşenmek, Ey gönül, bu son boğumu ayrılığın. Mümin ÜSTÜN |