Öyle suskunum ki içimdeki fırtınayla Yokluğun eksikliğimmiş:gidince anladım Bir gölge gibi sessizce girip,sindin yüreğime Ve bir çiçek gibi açtın hep gündüzleri Gece ise,akşam sefaları gibiydin her dâim 7/24 saat hep içimde Şimdi ise, Kendini sana yeterince anlatamayan nâme’nin kalemiyim Ellerimde dünlerimi anlatamadığım bu günüm var Okunmayan mektubun hüsranıdır yüreğim Neden iç burkulmalarımda gonca gülsevgini esirgedin benden? Sevda kokulu aramalarını da kestin Olsun Öyle özledim ki,gözlerimde tütüyorsun Şu an Aynamın karşısına geçip,silikleşmeye yüz tutmuş bendeki senin Üzerinden geçeceğim keçeli yüreğimle … İniltiler kaplıyor bilinmedik sokaklarımı Nokta nokta yankısı titretiyor tenimi Ve ben sana düşüyorum yokluğunun yollarında Ve sen dönüp bakmıyorsun tebessümlerinin mûnisliğinde Bafra…25.11.2014/..21:15
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
...KEÇELİ YÜREK... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
...KEÇELİ YÜREK... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Aynamın karşısına geçip,silikleşmeye yüz tutmuş bendeki senin Üzerinden geçeceğim keçeli yüreğimle harika bir ifade bu,şiirin tümünü içine alan iki satır......suskunluk bazen en kuvvetli çığlıktır,karşındaki duymasada yüreği parçalayan.bazen boş bir kuyuya,baxen taş bir duvara,bazen kağıtlara anlatır insan yüreğinden geçenleri....ne kuyu dile gelir,ne duvar,nede yazılan satırlar,derde dert ekler insan,hasrete hasret......böyle zamanlarda derim ki ben;''boşver şunun şurasında ne kaldı sona.varsın yansın yüreğin biraz daha''.....kutluyorum efendim....
Duyarlı yüreğin anlam dolu şiirini okumanın hazzı ile; Ayakta alkışlıyorum Yüreğine sağlık Kalemin daim olsun _________________________________________Saygılar selamlar
Aynamın karşısına geçip,silikleşmeye yüz tutmuş bendeki senin
Üzerinden geçeceğim keçeli yüreğimle
harika bir ifade bu,şiirin tümünü içine alan iki satır......suskunluk bazen en kuvvetli çığlıktır,karşındaki duymasada yüreği parçalayan.bazen boş bir kuyuya,baxen taş bir duvara,bazen kağıtlara anlatır insan yüreğinden geçenleri....ne kuyu dile gelir,ne duvar,nede yazılan satırlar,derde dert ekler insan,hasrete hasret......böyle zamanlarda derim ki ben;''boşver şunun şurasında ne kaldı sona.varsın yansın yüreğin biraz daha''.....kutluyorum efendim....