Kendimi unuttum
Bıraktığım yerde
Kuytu:Keder
Karanlık:Düşünce
Lokmamla beraber
Kuralları çiğnedim
Keyfe keder
Adem’den sonra
Habil-Kabil
Türk-Yunan
Ateş-Barut

Telaşlarım uzuyor
Tırnaklarım kaşınıyor
Bir akbaba gökte belirecek
Bin akbaba gökte belirecek
Tırnaklarım kaşınıyor
Telaşlarım uzuyor
Keyfe keder
Bir avcı yıldızları vuracak
Bin avcı yıldızlardan bakacak
Binlerce milyonlarca uçurtma vurulacak
Magosa’dan Sinop’tan duyulacak belki
Topal bir martı mazotlu denizden sıyrılıp
Sığ kalıp gelip sana bunları anlatacak
Zaman, denen gardiyan parmaklıklar ardında
Seyr-i zamandan taş plak çalıyor durmadan
Kumpanyalar hazırlanıyor
Cinnet telaşlarım azıyor
Modernizm başlıyor
Dişlerim durmadan kaşınıyor
Uçan kuş benden ürküyor
Küçük kardeşim işe gitmek için izin istiyor

Saraylar kuruluyor sırça köşkten
Sabun köpüğü fraklar
Kirli ceketimin üzerine oturuyor
Bir senfoni başlıyor
Do, re, mi, fa
Bari bunu Herodot yazsa
Ya da bir dengbej,
Kayıt esnasında osursa diyorum
Birlerinin yüzüne
Yani
Metin İmer/İzmir -11-02-2008