KUTSAL KİTAP DER Kİ...
Ey! İnanası zor hayata ,inat sürünen sevgili...
Gir koynuma Zebur’dan alıntılarla, Piç tohumlar fırlat dur değme hayata! Al kuşkonmaz fesleğen çiçeğini saç buruşuk tarlana Aç ve çelimsiz köklerin sevdasına Tevrat suyu ver ki, Açık bandıralı gemide susuzluktan kavrulsun Gazze şeridi Tadı damağında kalmasın Filistin özgürlüğü Ben bu destanı aşk dedikodusuna inat yazdım Karaladım mizah defterimi hüznün karanlığına boğdum kalem ve defterimi... |