ERTELENMESİN HAYALLERİMİZgözlerimdeki renkler karmakarışık mavinin tonu hep bir açık bedenime biçtiğim elbise dar çizgileri uçuk kaçık bir kibrit kutusu kadar dünyam haykırışlarım yaşadığım acıların tezahürüdür yaptığım kaleler birbir devriliyor bazen soruyorum kendime ne zaman çıkacaksın sırlar dünyasından elimde ki değnekle değişecek mi herşey hani bir yağmur sonrası gökkuşağı göründüğünde geçecektik altından bir dilek tutacaktık renk cümbüşü içinden hayallerimiz ertelenmesin gerçekleşsin diye beklediğimiz yağmurlar yağmadı bir türlü ayrılık rüzgarı dağıttı umutlarımı bir damla gözyaşımda bin hüzün var sıradan değildir benim ağlamalarım haykıramadım yıllarca attım içime isyan patlamasıdır bak yaşadıklarım gel kurtar beni dipsiz kuyulardan bitsin bu deli nöbet neden düştük bu hallere biz sensiz yüreğim rotasız hüzün gemisi yelkenlerim kemiğe dayanan bir bıçak gözlerimde veda güneşi asılmış yüzün hissediyorum yine bir şeyler olacak yüreğimin hasretinle vedalaştığı andır şimdi gecenin şavkıdır yalnızlık çaresizliğim kıyama durmuş sanki her yer sessiz ve karanlık şarkılardan çıkıp gözbebeğimde kaldın ... Refik 24 . 11 . 2014 İstanbul |
Çok duygulu bir şiir.Kutluyorum.Saygılar.