YARINLAR UMUTbeyhude geçiyor bak ömrüm gelmeden hazan soldu güllerim dinmez gözyaşlarım ahı figan ederim yokluğunun çaresizliğinde derbederim kara sevda dedikleri buymuş meğer sen varsan yaşam herşeye değer çevirme yazı mı kara kışıma alışamam ben yokluğuna canımda bir parçasın sensiz nefes alamam rüyalarım dönmesin kara basana aldığım her nefesi bin yıl sayarım dindir artık gözyaşlarımı gülsün yüzüm kurudu bak gözlerimin pınarı tut ellerimden çıkar beni karanlıklardan umutlarım kalmasın yarım çık hayallerimden gerçeğim ol benim sen sevmesen de ben seni severim al ellerine titreyen yüreğimi göreceksin seni nasıl sevdiğimi ölümsüz aşklarda yaşayalım sevgimizi sen değil biz olalım son nefesimizde ... Refik 23 . 11 . 2014 İstanbul |