Balkonlu Şiirler-2
balkonum is pas içinde
nasıl olmasın değil mi bu mevsimde balkon dediğin manzarasıyla var eveeet,uçakları ıskalıyor bu kez bu manzara kurulu düzenim yok başka ev başka manzara çocuklar parka doluştu gene karşıdaki çiçekçi kadının bizi gözetlediinden hep müterredidim perdelerimi çekerim perdeleri çekilir bütün hayatların... insanlar evlerinde müthiş saadetler yaşarlar televizyon izlerken hep öyle umarım kavga etmezler mesela karı koca hiç bağırtı duyulmaz bizim eve gecenin bi vakti çocukları yoktur herhalde bu çiftin öteki tekini öbür odada unuttukları bir çorap gibi bir çift olmalı evlilikleri aman bana ne derim perde arkası bir deyimdir güzelim güzelim kim,hiç hoşlanmadığım aşık deyişidir oysa güzel iyiydi hoştu.. ah konuyu dağıttım balkonu da şu tozlar aldı götürdü baharda toplasam ne olacak sanki daaat daat! aaah kesin be! belli değil mi önündeki de yol açılsa gidecek ne bu habire itekle babam itekle! k....nıza kaçacak koltuğunuz sanki yanlız şahit olmak bile bir deli öfke.. balkonlu ev mev olmaz arkadaşım bu şehirde! balkonlu ev dediğin denize nazır olur küçük kasabada olur falan fişmekan işte.. kuşlar bile inmiyor buraya o denli yani... ama söz kuruyan fesleğenciğim senin aynından bi tane daha alıp büyüteceğim buradan bi gidelim söz.. burayı kapmışlar yavrucuğum yıllar yıllar önce şehrin suyunun suyunu içiyoruz biz de işte artıklarını kemiriyoruz... güzelliğini alıp kapatma yapmışlar dükkanlar,mağazalar sitelerle yalnız birkaç şey için uğrarız arada bir nefes alır gideriz fesleğenciğim sen de maki gibisin hatırla coğrafyadan sevmezsin burayı.. biz sevdik de noldu binalar çullanıyor arabalar desen birer kabadayı kapattım çaat diye balkonun kapısını şşşşşşşşş biri çay mı dedi |