MEĞERSEBayram Mecit kardeşimin güzel şiirinden esinlenerek Güzelliğine kanıp seni melek sanmışım Gel gör ki hamurunu şeytan karmış meğerse Bir davetkâr bakışa bir gülüşe kanmışım Beni kolların değil pençen sarmış meğerse Kimbilir kaçıncıydım düşen senin ağına Bir de ben ulaştırdım burnunu kaf dağına Ateş saldın ey zâlim ciğerimin bağına Sende gördüğüm ışık kızgın harmış meğerse Şaşardım rastlayınca aşk için ağlayana Nasıl döner ki derdim gözyaşı çağlayana Acırdım bir kalpsize gönlünü bağlayana Benim de çekeceğim çile varmış meğerse Söylesene vefâsız ne idi benle derdin? Müebbet bekliyordum sen bana idam verdin Dâra çeksen razıydım, tutup çarmıha gerdin Herkese geniş kalbin bana darmış meğerse Senin için adeta denizdeki kummuşum Her cefâna katlanmış, hatana göz yummuşum Sende kır çiçekleri sende bahar ummuşum Bu sevdadan payıma düşen karmış meğerse Sofranda mezenmişim, rakına kavunmuşum Arasıra yanında olmakla avunmuşum Zaten bitmiş bir aşkı boşuna savunmuşum Yüreğin bana değil ele yârmış meğerse 20kasımikibin14. . |
böylece kalsın hafızamda
süper olmuş ben sizi buradaki halinizle seviyorum facede siz sizlikten çıkıyorsunuz bence
öyle ama
şimdi bu dizeleri yazan şairi hep böyle hatırlamak çok güzel
bir insan bir halde yer ediyor insanların içinde facedeki kişi siz değilsiniz kabul etmiyorum ben :) beynim ikna olmuyor :)))
Bana ilk siteye geldiğim zamanlar dost eli uzatan şair olarak kalmalısınız aklımda şiir insanların arasındaki en ayrıcalıklı iletişim bana göre
bu iletişimde en etkili şey dilimizi güzel kullanmak dışında uyumlu ılımlı ve birleştirici olmak da çok önemli
bu kadar :))