İsteme Benden Sineyi Sinburuk bir tebessüm ağlak bulutlar gülmeyi unutan güneş ve hiç açmayan bahar şen seslerini unuttuğum çocukluk yazgımı yazan kalem düşlerimi çizen meczup duvar diplerinde hislenir mürted bakışlı cani muhacir olduğum günden beri mülteci diyorlar ya; hicret edebildiğim tek diyardır şiirler okurum vasfını vasıfsız bir edayla sağdığım günden beri bulutlardan gözyaşı al bu yavan bir ezgi dilimi buran riya içimsiz sözler kurak iklimlerde kaldı aşk yara bere içinde kitabım kalemim katibim kara bulutlardan efkâr isteme matem karası sevda yarası çeker vuslat yoksunu el firak ağlar ya sabır çeker tespih edemediğim parmaklarımda telaş kesik kesik türküler kanar hangi iklime göçsem yine firak yine firkât isteme benden sineyi sin nafile zaten türab içinde(y)im Nuray AYHAN... |