Doğduğumuz anda başlıyorsak ölmeye
Sürülen yaşamın bir anlamı olmalı
Giden dönmedi hiç, haber almadık menzilden
Yürünen yolların bir kıymeti olmalı

Ayrılmak kolay mı yardan, yarenden
Bir daha öpmemek o gül yüzünden
Sıcacık kalbinin en derininden
Gülüşünü özlemek ne zor olmalı...

Seldam gülüm sen daha çocuksun
Günah işlemeye vaktin olmadı
Bırak acılar yerinde dursun
Pembe şekerler, senin olmalı

Sarışın bebeğimiz nazar mı değdi
Bu illet, durdu da niye seni seçti
En güzel yılların sızıyla geçti
Kuzum bu işte bir terslik olmalı

Sırayı bozmak sana mı kaldı?
Önce gidecek kaçımız vardı
Yeşil gözlerin erken kapandı
Bu telaşın elbet bir hayrı olmalı

Belki bencilce bir his bizimkisi
Bırakmak istemez ellerimiz elini
Acıdan arınmış pür neşe bir alem
Seni bekleyen mutlak Cennet olmalı

Kadere karşı durulmaz biliriz
İsyan yok hâşâ, bu serzenişimiz
Her gelen gidecek kabul ederiz..de
Sırayı bozmamak mümkün olmalı