Her güne başka uyanıyor serseri yüreğim
Söylenmesi gereken ne kadar güzel sözcükler varsa unutulmuş,suskun dilim
Söz geçiremez oldum deli yüreğime,oysa biliyorum içimde depremler yakın
Hangi yasadışı aşk varsa içimde mekan tutmuş
Kapılar açık ama firar etmeye niyetleri yok gönlümden
Kocaman bir boşluk var içimde,koşuyorum olanca gücümle aşmak için
Ama olmuyor her seferinde düşüyorum o boşluğa,başaramıyorum
Sonra türküler dinliyorum gözlerimi boşluğa yatırıp
Şiirler yazıyorum adına,noktası ben virgülü ben,soru işareti hep sen
Gözlerimle odamın duvarına çiziyorum güzel yüzünü
Kapatınca ışığı karanlıkla birlikte içime oturuyorsun
Ve dalıyorum senli hayallere,şakağımda atıyorsun sürekli
Sonra elim yüreğimde düşüyorum rüyalar alemine
Sonrası mı?Sen oluyorsun ruhumda işte,anlattıkça diniyor içimde fırtına
Tam son bölümünü oynuyorum derken bu filmin
Bir gemiyle limanıma demir atıyorsun ansızın
Adını yeşil koyuyorum o duru ve saf gülüşüne
Kaç bahar yaşadı bir bilsen şu yüreğim,bir gün dönümü kadar kısa sürdü her seferinde
Sığınacak bir gölgem olmadı,yalancı bahardı,düşseldi herşey
Hiç bu kadar aydınlık yürek görmedim,hangi yöne dönsen güneş gibisin
Sonra aklımı düşürüyorum güzel gözlerine ve kaybediyorum
Yüzünden,gözlerinden aldığım hayat ışığı düşüyor damarlarıma
Ardı sıra koşuyorum olanca gücümle,yüzüme verdiğin eşsiz hediyeyle
Ve şimdi yüzümden yüreğime geçmesi için sana geliyorum......

--HEYDER--