Güneş kararıyor yavaş yavaş
Adını yazdığım tüm yapraklar soluyor
Bir bir terk ediyor dalları

Bir yağmur ıslatıyor anılarımı
Tümceler olduğu yerde kalıyor
Dudaklarımdan akan sana ulaşmıyor
Karanlık nikâh kıyıyor karabasanla
Uykularımın bekçiliği teslim
Cehennemden kaçan zebanilere

Karlar süslerken saçlarımı
Gözlerim kapanmıyor senli rüyalara
Sayfaları bir bir yırtıyorum
Yakıyorum adınla başlayan tüm şiirleri
Söküp atarken soluma sinsice yerleşen
Aşk denen hastalığı
Senin haince içime akıttığın

Demli bir çay buğusunda gizliyorum gözyaşlarımı
Otururken geçmişim ile geleceğimin masasında
Hesaplaşmalar bir biriyle sevişirken
Parmak uçlarım dokunuyor yalnızlığıma
Hıçkırıklarım düğüm düğüm olurken boğazımda
Dudaklarım titriyor adına hafifçe dokunurken

Kulaklarıma ilişiyor uzaklardan bir name
Sende benim hatalarımdan birisin
Dilim eşlik ediyor ona
Beyin hücrelerimde seni canlandırarak
Sonra yok diyorum yok
Sen benim hatalarımdan değil
Sen en büyük hatamsın
Diyerek haykırıyorum gecenin sessizliğine

Adım adım ilerliyorum sensizliğe
Her köşe başında kimliksiz bir hatıran bekliyor
İlkinde en şirin halinle gülümsüyorsun bana
Farkına varmadan etrafında dönen şuh kahkahaların
Diğer bir köşede sellere dönmüş gözlerin
Beni kaybetmekten değil hatalarınla yüzleştirdiğim için
Sonuncu köşe başından geçiyorum hızlıca
Bilerek benden af dilenen bir dilenci olduğunu

Sanırım unuttun
Ama doğru ya sen benim neyimi anımsıyorsun ki
Hatırlatayım sana
Ben Allah değilim
Seni affedebileyim
Şimdi iblisi suretinle yok ol yolumdan
Bırak tertemiz sayfalara karalayayım şiirlerimi
İçinde gerçek aşkı
Bitmez sevdayı
Ölümsüz vefayı anlatayım
Seninle birlikte veda edeyim
Karamsarlık ile sarmaş dolaş olan umutsuzluğa
Ve gülümseyerek yürüyeyim
Sensizlikte doğan güneşe ….