Bırak gitsin yelkovanlar sonsuzluğun içine
Bırak saatlerin minesi haberdar olmasın gözyaşlarımdan
Bırak çınlasın sonsuzluğun derinlerinde inlemelerim
Hepsi geçer elbette
Hepsi unutulur acılarımın
Yeter ki ellerinden hayatıma sıcaklık aksın
Yeter ki gözbebeklerinden bağlanayım hayata
Yeter ki sonsuzluğu ısıtmaya devam etsin bakışların
Korkma
Yanmam; yangınların tenimde alazlanırken
Yanmam; yangınlar içinde sevgini yudumlarken
Yanmam; gözbebeklerinden bana hayat bahşederken
Bırak...
Bırak ruhum kavrulsun yanık sevda kokusunun izbelerinde
Bırak köpükler siyahlaşsın o masmavi denizde
Bırak güneş üşütsün sevdalıları zemherilerde
Yelkovanlar yorgunluk duymasın semazenler gibi dönüp dururken
Yalnız; yüreğinden eksiltme beni
Gözbebeklerim özler seni; ruhum kavrulup yanar o zaman
İşte o zaman
Takvimler alev alır
Güneş merhabaları unutur her sabah
Yağmur taneleri kıvılcım saçar tenime
Yalnızlığım kıyameti yaşatır benliğime...

Metin Kaya İLHAN
Faroz
TRABZON