Artık gülemiyorum sevgili
Dokununca içime dökülüyor son bahar yaprakları
Yılgınım ,yorgunum
Aşkında esaretimin kaçıncı yılı bilmiyorum
Ne bir gün ışığı ne bir ses
Hücrende yitip gidiyorum...

Yüreğine , dudağına
Hafif bir dokunuş
Bir rüzgar gibi ,
Küçük bir kelebek gibi
Saçlarına konmak
gözlerine iltica etmek
Çok mu zor ?
Yasak ellerim
Ezbere bildiğim tenine ...
Yasak
Gülüşünden uçurtmalar yapmak
En acıyan yanımda uçurmak...

Sevgili sen nasılsın
Yüzdürüyormusun gemilerini
Avuçlarına bıraktığım göz yaşlarımda
Tutuyormusun yıldızları
Ay düşüyor mu yine pencerene
Eminim hala çiçek kokuyor boynun
Ben
Ben hala bildiğin gibi
Onarılmaz viran hatıralar içinde
Yaşıyorum
İçimde sağır ve dilsiz cellatlar...

Sevgili ,
Hoşça kal kendine iyi bak
Mutlu ol
Bir yerlerde gelirim aklına
Hatırlarsın
Kızma kendine
Sığdıramazsın tüm masalları
ömrünün boşluklarına
Ben çok verdim kendimden
Sen boş ver...

Murat BALLI