Sevimli kuşSevimli kuş Bir adam bekliyordu penceresinin önünde bir adam yıllardır bekliyordu ne beklediğini bilmeden pencere de yıllardır hep aynı yerde o da bekliyordu biliyordu beklediğini camın kırık kenarından üflüyorken rüzgar ürperiyor üşüyordu mumun titrek alevi ve adam bir adam ne beklediğini bilmeden yıllar yılı kaygılı kahırlı umutsuz rüzgarla karışık yağmur kirli camları yalayıp geçti bir şarkı çınladı kulaklarında ve sonra pencerenin pervazına bir kuş gelip kondu ıpıslaktı bu bir haber dedi adam belli belirsiz gülümsedi bir beklediği olmasa da hayat kıpırdamıştı ya dokunmuştu ya görünmez elleriyle sen yine de bekle der gibiydi yağmur hafiflemiş çiseliyordu ne sevimli bir kuş dedi adam söylendi kendi kendine belli ki yardıma ihtiyacın var belki de ben bunun için buradayım açıp pencereyi aldı kuşu içeriye ısıtmaya başladı avuçlarında Yüksel Nimet Apel 6/Eylül/2014/Cumartesi/Bodrum |