Karalama-vedadinginliğimi seriyorum gölgelerce dilimde mıhlanan bir ezgi hece hece eziliyor göğsüme sesim mevsim kışa dönmüşken güneşe çevriliyor düşlerim ellerim diyorum boğazımda düğümlenen ismi sarıyor ellerim diyorum hayatı geri itiyor adım adım yürüdüm bu yolu yazı geçtim baharı geçtim adım adım kışı getirdim sesim diyorum kimseler duymasın dinlemeyi bilmeyen kulak çok gözüm diyorum iki damla yaş yok bu yoldan yürünmez bilirim ışıksız yerde gölge görünmez elbet öğrenirim yorgunluğumu seriyorum cümlelerce içimde mıhlanan bir sezgi ilmek ilmek sökülüyor boğazımda düğümlenen içim buz ismin diyorum yüreğime batmış sarkıtı ismin diyorum bilmiyorum nigar baran kasım-14 |
Duygulu şiirlerin solmasın.
Kutlarım.
Saygı ve selamlar...