Karalama 11
gece çöküyor kente
insanı çok insanlığı yok olmuş kentler çöküyor gözlerine aralasak geceyi aşkın makamından bir söz getirsen kapı kapı çalsa dolansa kenti insanlığın yürek ezgisi bilirim aralanmaz gece kentler düşmüş karanlık kuyu diplerine bilirim ne çok ses ne çok sessizlik çekilmekte geceleri hüzün kiplerine beraber yitirdik dört odacıklı kalbimize sığmayan insanlığımızı biz yitirdikçe odalar çoğaldı evlerde dört duvarın ardı da dört duvar söyle sığar mı düştüğümüz kalıplara dünden kalan umutlar aralasak geceyi şafakta ve gün batımında kızıl bir gül açılsa yanağında yüzün yer yüzüne ayna gece çöktü kente çöktü gözlerin kent gecelerinde Nigar Baran (okuyan herkese teşekkür ve sevgilerimle ...) |