1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
727
Okunma
İnsan olana kafidir başı secdeye gitmesi
Nedir seninde herkes den farklı olan şeyin
Bırak dünya gidebildiği yere kadar gitsin
Sen kendini yaşa yaşa ki özün bulsun seni.
Kamil olana söz yetmez güneş söner gider
Dil konuşur akıllar yetmez senden bitene
Bit ki nice kanlar emer beslenir canlı kanıyla
En küçük noktadan ayrılır hayat söz yetmez.
Zamanın çaresizliği ni yaşarsın an yetmez
Koşarsın durursun anlamanı bilmediğin
Bir hayatın peşinden bedenin köle olurken
Ruhun göçer gider köle olursun aklın yetmez.
Yıldızlar döner durur başında anlamsızca
El ayak çekilir aklın tutulur kalbin hissetmez
Sen karanlığın izinden gitmeye çalışırken
Ruhun aydınlıklara ulaşmıştır zikrin yetmez.
Ufuk GÜNEY