hayrettin taylan


ben ,,bu ben’de yaktım bensizliği
sen bu sen’ de sene , sine ,sunu olabilirsin sensizliğe
savururum yalnızlığı lavların kimliğine
kavururum gitmeleri gelgitlere
sen ay’la ay yüzün arasındaki arasata refiksin diye
mahşeri bağrımda taşıdım
periyi sözlerimde taşıdım
imakansızlığı sızılarımda taşıdım
gelişini gülüşünde taşıdım


leyla’yı telmihlerde yaşadım diye güceniksin bana
şirin’i tenasüplerin münasiplerinde tanıdım diye kırılgansın bana
züleyha’yı mecazların kuyusunda manalara taşıdım diye inciniksin bana
juliet’i garbın etiklerinde, betiklerinde tanıdım diye küskünsün bana
oysa hüsnünde hüsn-ü tahlillerim birikti
oysa hüznünde tekrirlerim sükün
oysa huzurunda istifhamlarım yanıtsızlığına lal
oysa hevesinde nefsimin nidaları suskunluğuna hilal
oysa hususunda hasisliğin tarizleri ağlak
oysa hazırında hislerim teşhis
oysa içimdeki ego ayısı intaklarıyla meçhul düşlerinde
oysa dışımdaki teşbihlerin tespihine bağlı imame gibisin
oysa aşktan öte, öteden de öte bir yar’de , yer’de bensin