Doyamasam
Dursan keşke orada hep.
Menzilimde kilitli olsan. Bana ışık veren bir güneş gibi, Kemiklerimi parçalayıp iliklerime kadar Bir mıh gibi çakılı kalsan. İstesen de gidemesen. Hıçkırıklara boğulsan da Ben göndermesem. Öyle uzaklarda ama, Ten teneymiş gibi sevsen. Ellerini uzattığında değil. Gözlerini kapattığında dokunsan. Ben de yansam... Ve biran seni geldi sansam. Ya da kendimden gidip Beni senin sevdanın koynunda bulsam. Doyamasam sonra. Hem de hiç doyamasam... __________Murat Bulut |