KARA YÜZSen hangi şahsiyet yitiği suratın Yerlerde sürünen yüzüsün şimdi Gururu, yerle bir eden aparkatın Kanlara bürünen suçusun şimdi Yol aldıkça, şu ömrün treni ırağa Döndün sersem bir acemi çırağa Tez elden gönül verip de çerağa Alevleri savrulan közüsün şimdi Yanar can ocağı acı dinmezmiş Ağlayan halini, gülen bilmezmiş Kanayan dertler dile gelmezmiş Sükûttaki gönlün sözüsün şimdi Yara kanarken, yürek sızlarmış Kanayan yara kabuk bağlarmış Deli gönül, kor ateşte yanarmış Tutuşan ocağın, külüsün şimdi Kalemdâr 03 / 11 / 2014 |
kalemin daim olsun kardeşim sevgi ve saygılarımla