“Sevdiğimsin” diye başladım
“Özlemimsin” diye sürdürdüm
“Canımsın” dedim bıkmadan
Naif, özenerek
Daha neler neler söyledim
Lakin anlatamadım bir bilmeze derdimi
Bigane kaldı her daim
Ben.. biçarenin haline
Öyleyse dedim…
Madem anlamadı tatlı dilden vicdansız
Etkili bir söylem bulayım
Şöyle, ilk hecesinde gürül gürül çağlayan
Muhatabımı can evinden dağlayan
Böylece…
Hiç eskimeyen bir sesleniş türü geldi
Nihayetinde aklıma
“EEYYYY”” diye başlayan
Söyleyenin başını yıldızlara erdiren
Taşı yaran o muhteşem sesleniş
Ki.. yer, gök, derya, deniz inlerken
Baş eğdiren aymazların tümüne
Tek ve son çare olarak sarıldım
“Denemek lazım” dedim kendi kendime
Belli ki.. kimine böylesi gerek
Dedim de…
Acaba…
Anlayacak mı lisanımdan bu defa
Yoksa…,
Brrreehh!!! Brrreehh!!! diyerek…
kahkahalarla gülecek mi halime
Haydi rastgele  ))))))

Kavuşmaya aylar yıllar olsa da
Aramızda bitmez yollar olsa da
Vuslatımız kıyamete kalsa da
Sen hep benimlesin, özümde ey yar


Sevmek itikattir, vazgeçmem senden
Bu can ayrılmadan naciz bedenden
Seni ilk gördüğüm emsalsiz günden
Resmini sakladım, gözümde ey yar


Hasbahçe içinde gülden güzelsin
Sazımda sazende telden güzelsin
Bülbülde meşkeden dilden güzelsin
Adın türkü gibi sözümde ey yar


Baharda çiçekli dalımsın benim
Damarımda gezen kanımsın benim
Özlemim, hasretim, canımsın benim
Mutlu tebessümsün yüzümde ey yar


Senden uzaklarda berduş gibiyim
İçmiş de körkütük sarhoş gibiyim
Yanıp da küllere dönmüş gibiyim
Aşkınla tutuşan közümde ey yar