Artık yokluğuna ağlamamın bir önemi yok.
Vurgun yemiş dağ köyleri gibiyim.
Yaralarım kabuk tutmaz.
Ozanı unutulmuş anonim türküler gibiyim.
Artık yokluğuna ağlamamın bir önemi yok.

Karanlık sokaklardan geçiyorum.
Her yanımı sarmış it sürüsü.
Yağmur bedduası gözyaşlarım,
Kalbim yerini yadırgayan göçmen kuşları.
Her gün bir başka yalnızlıkta seni düşünüyorum.
Artık yokluğuna ağlamamın bir önemi yok.

Çok ihmal ettim seni.
Güneş açarken yoksun.
En mutlu anlarımda yoksun.
Son zamanlarda firarda aklım
Yoksa unuttum mu ben seni?

Kendimden bahsedeyim biraz.
Senden sonra hiç oyuncağım olmadı mesela,
Hiç ağlamadım uçurtmamı kaybettiğim için.
Aşk olduğumda yanımdasın sandım.
Işıldarken gözlerim hep seni düşündüm.
Sonra seni unuttuğumdan beri,
Hatırlamamaya başladım kendimi.
Artık yokluğuna ağlamamın bir önemi yok
Vakit geleceği vuslat kılma vakti

Gel kanayan yanım seninle yeniden buluşalım.
Var mısın yeniden bir bedende hayat bulalım.
İnanç ile camiye koşalım.
Çünkü değişmeyen tek yer orası.
Seni bekliyorum.
Çocukluğum…