Ey Aşk
Sen ey Aşk...!
Gecenin sefaletinde dargın, Kırgın ve üzgün yanımdan bir parçasın... Yüreğimin kırıkları dağılmış Gecenin sessiz yüzünde... Ertelenmiş bir sonbahar var Yüzümün hüzün yanında yine. Ve çokça ertelenmiş mutluluklar... Bilirim ki gelmeyecek hiç bir zaman Yüreğimizde beklediğimiz. Ve her gelen yeniden götürecek bizi bizden uzaklara... Darmadağın, kirli bir mendil gibi Bir kenara fırlatacak sonrasında... Tekrar tekrar ölecek Yeniden kalkacağız zor da olsa ayağa. Ve sen aşk...! Ve sen bilmeyeceksin hiç. Bütün yaşanan acıları, Yürekte atan sızıları... Sensizliği Ve sessiz geçen sensiz geceleri... |