GÜNAHSIZ Çocuklar
Günahsız çocukların üzerini örtün,
Üşümesinler kar da kış ta, Günahlarınızı yüklemeyin onların sırtına, Suçu yok hiç birinin sahipsizlikten başka, Ne karınları doydu bugüne kadar, Ne de zaman ayırabildiler aşka, Yaşamayı kolay mı sanıyorsunuz ıssız sokaklarda? Sıcak evlerinizde buhar çıktı mı hiç nefesinizde? Ellerinizi birbirine sürdünüz mü ısınsın diye ? Saçlarınız kırağı düştü mü sabahın erken saatlerin de ? Elbette bilemezsiniz nereden bileceksiniz? Kimsesizliğin ne demek olduğunu ? Onlar yalnız yaşayan çocuklar, Pırlanta gibi kalpleri var ama, Ne ısıtacak paltoları ? Ne de sıcak bir odaları var ? Kaldırım taşını yastık, Eski gazeteleri yorgan Kirlenmiş kutuları yatak yaptılar, Üşüyordu yinede minnacık elleri . Geçenler bakıyordu acıma duygusundan yoksun, sanki bulaşıcı hastalık gibi, Oysa onlar yoksuluğun pençesinde düşmüş, Kıvranıyorlardı körpe bedenleriyle. Minik bedenleri vardı fakat, Aldırmıyorlardı kocaman yürekleriyle, Bir umut vardı elbette yeri göğü yaratana Bakarak bekliyorlardı sessizce Yıldız Özcan |
Büyük adamlar kirletir çocukların hayal dünyasını.Cennet kokan çocukların hayatlarını cehenneme çevirir büyük adamlar.
Acımasız dünyanın dişleri arasında kalan bu çocuklar, cehennemi yaşatırlar büyüyünce .
Cennet dünyalarını, cehenneme çevirenlerden hesap sormak adına ,herkese düşman olacaklar sonunda.
İçim acıdı dinleyince.Bu çocuklar gerçek.
Emeği geçenlerin yüreğine sağlık.
Sevgiyle kalın.