Karagöz ve Hacivattan bir tirat
"heey hak.. bir dost bulsam
o söylese, ben dinlesem
ben söylesem. o dinlese.."
yani, halinden anlayabileceğim, halimden de anlayabilecek biri olsa
konuşsak doyasıya
anlayabilerek birbirimizi
hayata anlam katarak
işte o hesap.

desem ki sana..
yine gel buralara
ne kadar kalabiliyorsan
o kadar kal yanımda
çünkü..
o emsalsiz günün sonrasında
anladım ki…
dilsizim halimi anlatamayacak kadar
sağırım inadına
körüm hiçbir güzelliği görmeyen
ben sensiz noksan
sensiz yoksun
ve fukarayım
olmadığın zamanların tümünde
ne aldığım nefeste hayat
ne içtiğim suda lezzet
ne yediğimde tat
yabancılaşmaktaydı bedenime
yorgun yüreğimin çırpınışları
benim olmaktan çıkıyordu
söyleyemediğim duygular
çığlık çığlığa hapsederken
dilimin ucunda sözcükleri


desem ki sana
yanıma değilse de razıyım
aynen o gün olduğu gibi
tam da karşıma otur
kendini anlat en baştan
hayattan bahset
umutlarını söyle
hatta sevdalarını da
konuşmanı süslerken
o doyumsuz mimiklerinle
duygu ve düşünce dünyandaki
seni göreyim
senin o coşkulu
küçücük bir çocuk saflığındaki halini
noksansız
yalın
ve seni özümseyerek ruhumda
sana dair hiç olmadık resimler çizeyim
yüreğimdeki renk ahenk tuvalde
gözlerin de konuşsun gözlerimle
nelerdendir korkuların
ve nelere dair hasletlerin
sen anlat biyeviye
ben dinleyeyim
canımdaki kulağımın içinde


aklımdasın, düşüncelerimin tümünde
rüyalarımı süslerken gözlerindeki derinlikler
zor, hatta imkansız mıdır acaba
umudumu kor alevlere dönüştüren özlemler


desem ki sana
tekrar gelirsen eğer
seni sakladığım gözlerimin bebeğine
ve de yüreğimin sımsıcak telaşlarına
ben tam da orada olacağım mutlaka
uzansan dokunabileceğin
bir kol boyu mesafenin içinde
sen anlatırken coşkulu
sana hayran hayran bakmak
doyumsuz zamanlar yaşamak
ve hayata anlam katmak için
bir daha


30.10.2014