GÜL KÜLE DÜŞTÜ
GÜL KÜLE DÜŞTÜ
Sen iadeli taahhütlü bir kaldırım kadınısın Kaygan şehvetlerin, hangi kaldırımında kaydırdılar masumiyetini ? Kimler, senin içindeki sesleri hapsetti odalarda ? Perçeminden sevinçler, ipek ipek ışıldarken bir zamanlar, Hangi aynalar karşısında makasladılar hayallerini ? Annenin pamuğu,su yeşili gözlü ,ahusuydun Babanın katı açılmamış ipek kumaşıydın , Ruhundaki güllerine kim düşürdü külleri kadın!!!! Susma,susmanın ayıbını ağır ödettiler sana ....!!! Hayatının içine edip,üzerine sifonu çektiler... Avlularda mutluluktan sektiğin kahkahalarını, Sokaklarda gözyaşlarına peşkeş çektiler, Adına fahişe sıfatını ekleyip, Izbe yataklarda seni eskittiler..!!’ Diren be ,diren çık kuyu dibinden ..!!! Uzaklarda bir yaprak hışırtısı olma..söz mü ???? ŞAİR ARZU GÜNAL |