Sabah ezan sesi ızdırabın mesai bitimi
İstanbul yeni sabaha doğarken
Geceden kalma kahpelikleri
Defnediyorum

Uykunun sızdığı gözlerimde
hayatın son perdesidir diyip
kirpik uçlarımı çatışmaya bırakıyorum

sırtımda ağır bir sancı
sevdiğimden kalma
küfelik olmuş cesaretsizlikler
diz boyu yüküm ağır

kaçamak alışkanlıklarında
hala edepsiz duygularına gem
vuramayan iç yanlarım
gölgelerinde saklanma çabasında

bağıran sesi duymazdan gelip
şarap şişelerine eşlik ediyor
hoş eskidende ederdi
depreşen ahlaksız tekliflere yürüyor
yarasa kanatlarında olduğunu bilerek

körebe oynayarak eğleniyor
pervasız haysiyetsiz hayat damarını
kaybetmekten mutlu yanıyla

yine bir ezan sesi sabah ışıklarında yürüyorum tetik parmağım uyuşuk ha düştü ha düşecek habersizce ..seladan sonra duyacağım belkide

Er kişi niyetine