Mutluluk...mutluluk nedir ki? bir nebze umuttan gayrı.. bir lokmak ekmek bir kaşık yemek bir yudum su mu? .. yoksa, karşılıksız sevdaların özleminde ki yangınlar mı? acılarda ki tadı tatmak mı sonsuzluğa açılan, kapısız penceresiz? .. yoksa, cevapsız kalacak bir sorunun baş dönmesi mi? yalnızlığı oynarken canda ki ruh.. yetkisiz dolaşmak mı yoksa şu cihanda? kaldırımlara nüspet edercesine sindirirken yağmurları içinde.. varlıklarda ki yokluk yokluklarda ki varlık mı? kader diye karşımıza çıkan, yaşama endekslenmiş.. kim bilir bilebilir? bildiğini iddia edebilir? soluksuz hayata öpücük kondururken.. ben bilmedim yaşıyorum her sabah çekerken içime kokusunu güzelliğin, can parçamın.. daha ne ister ki insan daha ne ister depolarken her sabah her sabah yüreğine kalbini... (Berlin,25.10.2014) Talat Özgen |
Şiir dedim ekin bildim
Gözlerinin ışığını…
Doğdum kendimi salladım
Cananla can beşiğini.
Şiir sevmek aslı oldu
Güldüm Hıra, Tanrı dağda
İbrahim sofrası doldu
Şiir aşım, gönül bağda.
Yüreğime damla damla
Şiirin düştüğü anı
Unutmam ilk sevdam gibi
Şah damarda akan kanı.
Seyhan, Ceyhan nehri doldu
Kirpiklerin vuruşunda…
Göz bebeğin şiir oldu
Boğulurum akışında.
Ben senden bir parça oldum
Gülsen soyum töreyecek
Galübeladan atiye
Ceddimden gen sürüyecek.
Dualarım şiir oldu
Ferhat, Kerem geldi dile
Bütün dünya rızkla doldu
Avuç açıp şükür ile.
---- 03.07.1970 - Adana
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul