bir deniz’dir ki alabora söner feneri
zahimdar direnişte büyümedi yirmi dört
iyileşmez bir ananın kana’yan yarası
aydınlık bırakır kendini karanlığın koynuna
yine kararır bu şehrin yasaklı sokakları (Meltem Kınıc)


ağır aksak bir varoluş türküsüdür
dağların heybetinden kentlerin yüzüne
üç deli fişek,üç can,üç susmaz
gelir bir şafak ellerinde hürriyetle (Bülent Aslan)


bir yusuf’tur ki gözleri yaşamın baharında kapanan
umut ağacını büyütürken hayatının baharına
boynuna takılan urganla darağacı filizlenen
münzevi bir sessizliktir yankılanan ölüm kulağına
sızar bir yusuf anasının yüreğine fütursuzca
zifiri kütüm geceler (Meltem Kınıc)

eylem adımlı düşler tertiplenir
bağımsız tüm insanlara tabiatla sunar
korkusuz bir mavzerdir altı gözün bakması
dağılır çark,yepyeni bir ülke olur (Bülent Aslan)




hüseyin’im sesine ses olacak derman yok dilimde
hangi kelime âhvalim ki
kim soracak hesabın sonunu
bir zamanlar yigitler vardı diyecekler
şimdi devrimciliğin ütopyasında berduş yürekler
ve deyin ki
önce sevdiğine sonra vatanına feda etti kendini
sonrada annesinin göz yaşlarıyla yıkadılar bedenini
ürkütmeyin hüseyin’imi.. (Meltem Kınıc)

ölmez yüreğinde vatan sevenler
çarmığa çekilmiş bir sabır gülmeleri
ipe bakıp dik duran ruhların sevdası
alnı ak üç bahar toplamış gündür bıraktıkları (Bülent Aslan)

Bülent Aslan& Melltem Kınıc